लहानपणापासूनच मला वाचनाची खूप आवड आहे. बरीचशी पुस्तकं, कदंबऱ्या वाचनात आल्या आहेत. त्यातली काही मनात घर करुन गेली आहेत. आठवडयापूर्वीच वाचलेली 'द हंगर गेम्स' ही सुझान कॉलिंस ह्यांनी लिहिलेली आणि सुमिता बोरसे ह्यांनी अनुवादित केलेली त्यामधलीच एक अविस्मरणीय कदंबरी... नावाप्रमाणेच ही वाचकाची वाचनाची भूक वाढवत नेऊन त्याला अक्षरशः झपाटून टाकते. एकदा वाचायला घेतलेली कादंबरी खाली ठेवावी असे वाटतच नाही.
ही काल्पनिक गोष्ट आहे 'पनामा' देशातील...
आज
निर्सगाचा नूर काही औरच होता.
डोळे
किलकिले करुन बाहेर बघतो तर
मस्तपैकी मुसळधार पाऊस कोसळत
होता आणि मला अंगावर चादर ओढून
झोपून त्याची मजा लूटण्याचा
मोह अनावर झाला होता.
ऐवढ्यात
आईची हाक आली,
अरे
विनू उठ सात वाजले...
थोडा
वेळ तसाच लोळत राहीलो.
माझ्या
बाबांचा रोज सकाळी झोपेतून
जाग आली की सकाळचे नित्यक्रम
करताना सकाळी सकाळी रेडीओ
(आकाशवाणी)
लावण्याचा
नेहमीचा शिरस्ता.
तेव्हा आकाशवाणीवरच्या त्या जुन्या
हिंदी गाण्याचे शब्द माझ्या कानांवर पडताच...
Subscribe to:
Posts (Atom)
